Vacature jungle

Het wordt tijd voor de zoektocht naar een functie en organisatie waar ik mijn geluk moet gaan vinden. Ik moet er kunnen doorgroeien en het uiterste uit al mijn competenties halen. Ik moet mij daar goed voelen. Ik moet minimaal hetzelfde verdienen als voorheen. Het moet van toegevoegde waarde zijn in deze maatschappij. Het stijgt naar mijn hoofd. Als ik het zo teruglees moet ik in ieder geval veel. Hoor ik dan toch bij de generatie die zijn eigen hoge verwachtingen moet gaan waarmaken? 

Het is een ander soort jungle dan in de 3000 meter hoge bergen van Costa Rica. Er hangt geen laag hangende nevel, er zijn geen geluiden van dieren en er is geen openheid en transparantie van hoe dingen ervoor staan. In deze vacature jungle is het overleven. Het is bikkelhard. Het voelt soms oneerlijk en is vooral gebaseerd op de eerste seconde van je achtergelaten indruk.

Ik besluit een pad te maken. Een pad dat ervoor moet zorgen dat ik niet verdwaal. Het moet overzichtelijk worden. Ik open de computer en tik www.vacaturebank.nl in. Groot in beeld verschijnt” Er zijn vandaag 45.970 vacatures online”. De corona crisis zorgt voor een nevelwoud aan vrijstaande vacatures met een wildgroei van onuitspreekbare functies. Vele mensen hebben ingezien dat hun beroep niet vitaal is, ze zijn niet van essentieel belang om de samenleving draaiende te houden. Een pijnlijke constatering. Iedereen wil erkenning krijgen dat ze iets doen van toegevoegde waarde. Terug naar het beeldscherm, de filter ‘branche’ zet ik op ‘ICT’ er blijven 8.450 functies over. Ik adem door en blijf rustig. Het eerste pad is gecreëerd.

Het bovenste resultaat is de functie ‘’Medior SAP ICT Business Analist order to cash (O2C)’’. Na de functietitel drie keer te hebben gelezen klik erop. De lijst van benodigde ervaringen is langer dan een mensenleven. Realistisch gezien kan niemand hieraan voldoen. Echter, als je hieraan zou voldoen ligt de keuze voor het presidentschap meer voor de hand.

Op pagina 9 is het raak. Een vacature die voldoet. Er wordt gevraagd naar een upload van mijn CV en motivatiebrief. Het pad komt uit op een T-splitsing. Ik twijfel welke richting ik wil nemen. Ga ik mijzelf verlagen tot het taalgebruik van de gemiddelde vacature?  Ik hoor een zachte stem zeggen: ‘’Blijf bij jezelf Mike dan komt het goed’’. Eén van de meest waardevolle lessen die ik van huis uit heb meegekregen. Mijn gedachten dwalen af. Ik denk aan de andere lessen die mij ouders hebben meegegeven.  ‘’Je kan worden wat je maar wilt, als je maar je best doet’’. Het is veelgehoorde uitspraak onder millennials. Het is er één die suggereert dat het je eigen schuld is als je geen carrière hebt gemaakt. Verbaasd over de stijging van het aantal millennials met een burn-out ben ik niet. Starend naar mijn scherm maken mijn gedachten een aantal sprongen en voel ik de druk.

Na een paar minuten knapt mijn bubbel en schrik ik wakker door een reclame rechts in mijn computerscherm ”Zoek je meer rust? Solliciteer direct als vogelwachter op Texel”. Verleidend, maar ik besluit te solliciteren op de vacature op pagina 9. Direct na het versturen krijg ik een antwoord per mail. Er staat: ”Vanwege de hoeveelheid reacties op deze functie kunnen we uw sollicitatie niet in behandeling nemen”.

Het is inmiddels 17.30 uur en ik begin in te zien dat mijn pad niet maakbaar is, de uitdaging zit in het accepteren van de constante verandering. Mijn verwachtingen zal ik proberen bij te stellen, ze zullen namelijk enkel voor teleurstelling of acceptatie zorgen. Waar ik deze jungle ook uitkom, het zal via mijn eigen route en in mijn eigen tempo gebeuren.